مزوتلیوما

توسط Katherina Baranova MD و Matt Cecchini MD FRCPC
ممکن است 26، 2022

مزوتلیوما چیست؟

مزوتلیوما نوعی سرطان است که از تخصصی شروع می شود سلولهای مزوتلیال. این سلول ها به طور معمول در سطح بیرونی ریه ها و اندام های داخل شکمی مانند روده بزرگ و روده کوچک یافت می شوند. نام دیگر مزوتلیوما مزوتلیومای بدخیم است.

چه چیزی باعث مزوتلیوما می شود؟

مزوتلیوما در بیشتر موارد، اما نه همه موارد، با قرار گرفتن در معرض آزبست همراه است. بسیاری از بیمارانی که در معرض آزبست قرار می گیرند نیز مناطقی دارند که پلور آنها به طور غیر طبیعی ضخیم شده است. این نواحی پلاک پلور نامیده می شوند و معمولاً در تصویربرداری از ریه ها (اشعه ایکس یا سی تی اسکن) دیده می شوند. هنگامی که زیر میکروسکوپ بررسی می شود، پلاک های پلور از لایه های کلاژن متراکمی تشکیل شده اند که می توانند ظاهری سبد بافی داشته باشند.

پاتولوژیست ها چگونه مزوتلیوما را تشخیص می دهند؟

تشخیص مزوتلیوما معمولاً پس از برداشتن نمونه کوچکی از بافت در روشی به نام a انجام می شود بیوپسیبه در برخی موارد ، جراحی اضافی ممکن است انجام شود. تشخیص مزوتلیوما می تواند چالش برانگیز باشد زیرا شرایط غیر سرطانی مانند عفونت یا افیوژن پلور می تواند منجر به تغییراتی در سلولهای مزوتلیال که می تواند در زیر میکروسکوپ شبیه سرطان باشد. به منظور تشخیص مزوتلیوما ، آسیب شناس شما باید سلول های مزوتلیال را که در حال شکل گیری هستند مشاهده کند تومور، یا در خارج از پلور به بافت اطراف یا ریه ها گسترش می یابد. گسترش سلولهای مزوتلیال به بافتهای اطراف نامیده می شود تهاجم.

چه آزمایش های دیگری برای تایید تشخیص ممکن است انجام شود؟

هنگامی که زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرد ، انواع دیگر سرطان می تواند بسیار شبیه مزوتلیوما باشد. اکثر آسیب شناسان آزمایشی به نام ایمونوهیستوشیمی به آنها کمک کند تصمیم بگیرند که آیا سلولهای غیر طبیعی سلولهای مزوتلیال هستند یا سلولهای قسمت دیگری از بدن.

هنگامی که ایمونوهیستوشیمی انجام می شود ، سلولهای مزوتلیال معمولاً نتایج زیر را نشان می دهند:

• WT-1 - مثبت
• کالرتینین - مثبت
• D2-40 - مثبت
• سیتوکراتین 5/6 - مثبت
• MOC-31 - منفی
• BerEP4 - منفی
• پلی کلونال CEA - منفی
• TTF-1 - منفی

آسیب شناسان معمولاً به ترکیبی از آزمایش های ایمونوهیستوشیمی نیاز دارند تا به آنها کمک کند تصمیم بگیرند آیا سلول های غیرطبیعی سلول های مزوتلیال هستند یا از قسمت دیگری از بدن هستند.

به منظور تمایز بین مزوتلیوما و سایر شرایط ، برخی از آسیب شناسان ممکن است از سایر آزمایش های ایمونوهیستوشیمی از جمله BAP1 و mTAP استفاده کنند. هر دوی این پروتئین ها به طور معمول در بافت های سراسر بدن یافت می شوند. با این حال ، آنها معمولاً در مزوتلیوما دیده نمی شوند. به همین دلیل ، یک نتیجه منفی برای BAP1 یا mTAP از تشخیص مزوتلیوما پشتیبانی می کند.

انواع مزوتلیوما کدامند؟

سه نوع مزوتلیوما بر اساس ظاهر سلول ها هنگام بررسی در زیر میکروسکوپ وجود دارد. آسیب شناسان با نگاه به اندازه و شکل سلول ها و نحوه چسبندگی سلول ها ، نوع آن را تعیین می کنند.

• مزوتلیوم اپیتلیوئید - این نوع از سلولهای کوچک با اشکال بیضی شکل تا مکعبی تشکیل شده است که به هم متصل می شوند و اغلب ساختارهای لوله ای یا پاپیلاری کوچکی را تشکیل می دهند.
• مزوتلیوم سارکوماتوئید - این نوع از سلولهایی تشکیل شده است که طول آنها بیشتر از عرض آنهاست. آسیب شناسان این سلولها را اینگونه توصیف می کنند سلول های دوکیبه برخلاف سلولهای مزوتلیوما از نوع اپیتلیوئید ، سلولهای دوکی به خوبی به هم نمی چسبند و ساختارهایی را ایجاد می کنند و به طور گسترده در بافت اطراف پخش می شوند.
• مزوتلیوم دو فازی -این نوع از مخلوطی از سلولهای اپیتلیوئیدی و سارکوماتوئیدی تشکیل شده است. برای اینکه دوفازی نامیده شود ، آسیب شناس شما باید حداقل 10 درصد از هر نوع سلول را در نمونه های بافتی مورد بررسی در زیر میکروسکوپ مشاهده کند.

مزوتلیوم دسموپلاستیک نوع دیگری از مزوتلیوما است که مربوط به نوع سارکوماتوئید است. مزوتلیوم دسموپلاستیک می تواند برای آسیب شناسان برای تشخیص مشکل باشد. تومور از بافت فیبری متراکم با بافت غیر طبیعی تشکیل شده است سلول های دوکی.

نوع بافت شناسی مهم است زیرا بیماران مبتلا به نوع اپیتلیوئید معمولاً بهترین را دارند پیش بینی به دنبال آن دو مرحله ای و سپس سارکوماتوئید. زیرگروه بافت شناسی ممکن است روی روش های جراحی یا درمان هایی که برای درمان نوع خاصی از مزوتلیوما استفاده می شود تأثیر بگذارد.

حاشیه چیست؟

A حاشیه بافت طبیعی است که تومور را احاطه کرده است و در زمان جراحی با تومور برداشته می شود. اگر یک دوره کامل را گذرانده اید برداشتن با انجام پنومونکتومی خارج پلور ، آسیب شناس شما سلولهای تومور را در لبه برش بافت جستجو می کند.

اگر هیچ سلول توموری در لبه برش بافت دیده نشود ، حاشیه منفی نامیده می شود. اگر سلولهای توموری در لبه بافت برش دیده شوند ، حاشیه مثبت نامیده می شود. حاشیه مثبت مهم است زیرا با خطر بیشتر بازگشت تومور در همان محل (عود موضعی) پس از درمان همراه است.

اثر درمانی به چه معناست؟

برخی از بیماران قبل از برداشتن تومور از طریق جراحی ، شیمی درمانی یا پرتودرمانی دریافت خواهند کرد. اگر قبل از عمل شیمی درمانی یا پرتودرمانی دریافت کرده اید ، آسیب شناس شما تومور را زیر میکروسکوپ بررسی می کند تا ببیند چه مقدار از تومور هنوز زنده است (زنده). به این می گویند اثر درمانی.

برای تعیین اثر درمانی ، آسیب شناس شما میزان تومور زنده (زنده) را اندازه گیری می کند و این عدد را بر مقدار کل تومور تقسیم می کند. معمولاً اثر درمانی بیشتر یا کمتر از 50٪ تومورهای باقیمانده زنده توصیف می شود.

میزان پاسخ تومور شما به درمان ممکن است به متخصص سرطان کمک کند تا درک کند که چگونه تومور با شیمی درمانی درمان می شود و ممکن است برای راهنمایی درمان بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.

غدد لنفاوی چیست؟

گره های لنفاوی اندام های ایمنی کوچکی هستند که در سراسر بدن قرار دارند. سلول های تومور می توانند از تومور به غدد لنفاوی از طریق کانال های لنفاوی واقع در داخل و اطراف تومور حرکت کنند. حرکت سلول های تومور از تومور به غدد لنفاوی را گره لنفاوی می گویند متاستاز.

غدد لنفاوی گردن، قفسه سینه و ریه ها ممکن است همزمان با تومور برداشته شوند. گزارش پاتولوژی شما تعداد غدد لنفاوی بررسی شده را شرح خواهد داد. آسیب شناس شما به دقت هر غدد لنفاوی را از نظر سلول های تومور بررسی می کند. گره های لنفاوی حاوی سلول های تومور مثبت و گره هایی که فاقد سلول های توموری هستند منفی نامیده می شوند.

یافتن سلول های تومور در یک غدد لنفاوی مرحله گرهی را افزایش می دهد (به مرحله پاتولوژیک زیر مراجعه کنید) و با بدتر شدن آن همراه است. پیش بینی. مرحله گره بستگی به محل قرار گرفتن غدد لنفاوی با سلول های تومور دارد.

پاتولوژیست ها چگونه مرحله پاتولوژیک مزوتلیوما را تعیین می کنند؟

مرحله آسیب شناسی مزوتلیوما بر اساس است TNM سیستم مرحله بندی ، یک سیستم شناخته شده بین المللی است که در ابتدا توسط کمیته مشترک سرطان در آمریکابه این سیستم از اطلاعات مربوط به تومور اولیه (T) ، غدد لنفاوی (N) و بیماری متاستاتیک دور (M) برای تعیین مرحله آسیب شناسی کامل (pTNM) استفاده می کند. آسیب شناس شما بافت ارسالی را بررسی کرده و به هر قسمت یک شماره می دهد. به طور کلی ، تعداد بیشتر به معنی بیماری پیشرفته تر و بدتر است پیش بینی.

مرحله تومور (pT) برای مزوتلیوما

مزوتلیوما بر اساس مرحله تومور بین 1 تا 4 داده می شود تهاجم تومور به ساختارهای دیگر و قابلیت برداشتن تومور (توانایی برداشتن جراحی).

مرحله گره ای (pN) برای مزوتلیوما

مزوتلیوما بر اساس وجود یا عدم وجود سلول های تومور در یک مرحله گرهی بین 0 تا 2 داده می شود گره لنفاوی و محل غدد لنفاوی حاوی سلول های تومور.

• NX - هیچ غدد لنفاوی برای معاینه پاتولوژیک ارسال نشد.
• N0 - هیچ سلول توموری در هیچ یک از غدد لنفاوی مورد بررسی یافت نشد
• N1 - سلول های توموری حداقل در یک غدد لنفاوی در ناف یا مدیاستن از همان سمت تومور یافت شد.
• N2 سلول های توموری حداقل در یک غدد لنفاوی از طرف مقابل مدیاستن یا خارج از قفسه سینه یافت شد.

مرحله متاستاتیک (pM) برای مزوتلیوما

بر اساس وجود تومور در محل دور بدن (مثلاً مغز) به مزوتلیوما یک مرحله متاستاتیک 0 یا 1 داده می شود. مرحله متاستاتیک را تنها در صورتی می توان تعیین کرد که بافتی از یک محل دور برای بررسی پاتولوژیک فرستاده شود. از آنجا که این بافت به ندرت وجود دارد، مرحله متاستاتیک را نمی توان تعیین کرد و به عنوان pMX ذکر شده است.