کارسینوم سلول سنگفرشی در محل حنجره

توسط Jason Wasserman MD PhD FRCPC و Zuzanna Gorski MD
دسامبر 30، 2023


کارسینوم سلول سنگفرشی در محل حنجره یک است غیر تهاجمی نوع سرطان در صورت عدم درمان، این وضعیت می تواند به نوعی تبدیل شود تهاجمی سرطان حنجره نامیده می شود سرطان سلول سنگفرشی. این عارضه معمولاً بزرگسالان بالای 40 سال را تحت تأثیر قرار می دهد.

حنجره

حنجره ساختاری است که در قسمت فوقانی گردن درست بالای نای قرار دارد. عملکرد آن شامل محافظت از راه هوایی و تولید صدا است. به سه قسمت تقسیم می شود: گلوت، گلوت و ساب گلوت. گلوت که شامل تارهای صوتی است، شایع ترین محل برای سرطان سلول سنگفرشی در محل است. با این حال، با رشد تومور می تواند به سایر قسمت های حنجره گسترش یابد. به این اکستنشن ترانس گلوت می گویند.

آناتومی سر و گردن

علت ایجاد کارسینوم سلول سنگفرشی درجا در حنجره چیست؟

شایع ترین علت کارسینوم سلول سنگفرشی درجا در حنجره سیگار کشیدن است. علل دیگر عبارتند از مصرف بیش از حد الکل، سرکوب سیستم ایمنی و تابش قبلی به گردن.

علائم کارسینوم سلول سنگفرشی در محل حنجره چیست؟

علائم کارسینوم سلول سنگفرشی در محل حنجره شامل مشکلات تنفسی، گرفتگی صدا یا تغییرات صدا و اشکال در بلع است.

کارسینوم سلول سنگفرشی در محل حنجره

در کارسینوم سلول سنگفرشی درجا، غیر طبیعی است سلولهای سنگفرشی جایگزین سلول های سنگفرشی سالم طبیعی در اپیتلیوم، لایه نازکی از بافت در سطح داخلی حنجره. هنگامی که زیر میکروسکوپ بررسی می شود، سلول های سنگفرشی غیر طبیعی به طور معمول بزرگتر هستند و هیپر کروماتیک (تیره تر) از سلول های سنگفرشی سالم طبیعی. یک الگوی بلوغ غیر طبیعی به نام کراتینیزاسیون نیز ممکن است دیده شود. سلول هایی که کراتینه شدن را نشان می دهند حاوی مقادیر زیادی پروتئین به نام کراتین هستند که در حنجره غیر طبیعی است.

کارسینوم سلول سنگفرشی درجا در حنجره در نظر گرفته می شود غیر تهاجمی این بیماری به این دلیل است که سلول های غیر طبیعی به اپیتلیوم محدود می شوند. متقابلا، سرطان سلول سنگفرشی به عنوان یک بیماری تهاجمی در نظر گرفته می شود زیرا سلول های سنگفرشی غیرطبیعی به قسمت زیرین گسترش یافته اند استروما.

کارسینوم سلول سنگفرشی درجا

حاشیه

در پاتولوژی، حاشیه به لبه بافت برداشته شده در طی جراحی تومور اشاره دارد. وضعیت حاشیه در گزارش پاتولوژی مهم است زیرا نشان می دهد که آیا کل تومور برداشته شده است یا اینکه مقداری از آن باقی مانده است. این اطلاعات به تعیین نیاز به درمان بیشتر کمک می کند.

آسیب شناسان معمولاً حاشیه ها را پس از یک روش جراحی مانند یک ارزیابی می کنند برداشتن or برداشتنبا هدف از بین بردن کل تومور. حاشیه ها معمولاً بعد از یک ارزیابی نمی شوند بیوپسیکه تنها بخشی از تومور را از بین می برد. تعداد حاشیه های گزارش شده و اندازه آنها - چه مقدار بافت طبیعی بین تومور و لبه برش قرار دارد - بر اساس نوع بافت و محل تومور متفاوت است.

آسیب شناسان حاشیه ها را برای بررسی وجود سلول های تومور در لبه بریده بافت بررسی می کنند. حاشیه مثبت، جایی که سلول های تومور یافت می شود، نشان می دهد که ممکن است مقداری سرطان در بدن باقی بماند. در مقابل، یک حاشیه منفی، بدون سلول های توموری در لبه، نشان می دهد که تومور به طور کامل برداشته شده است. برخی گزارش‌ها فاصله بین نزدیک‌ترین سلول‌های تومور و حاشیه را اندازه‌گیری می‌کنند، حتی اگر همه حاشیه‌ها منفی باشند.

 

حاشیه

سایر منابع مفید

اطلس آسیب شناسی
A+ A A-