Niet-necrotiserende granulomateuze ontsteking is een term die pathologen gebruiken om een patroon van chronische (langdurige) ontsteking. Een granuloom is een kleine, ronde verzameling gespecialiseerde immuuncellen die aan elkaar kleven om een schadelijk agens uit het lichaam te omringen en te verwijderen. De immuuncellen in een granuloom omvatten: lymfocyten, histiocyten en meerkernige reuzencellen. De histiocyten in een granuloom worden beschreven als "epithelioïde" omdat ze aan elkaar plakken op een manier die vergelijkbaar is met epitheelcellen. De term niet-necrotiserend verwijst naar de afwezigheid van dode cellen in het midden van het granuloom. In tegenstelling, een necrotiserende granuloom heeft dode cellen in het midden.
Niet-necrotiserende granulomen kunnen worden gezien bij een verscheidenheid aan medische aandoeningen, waaronder sarcoïdose, inflammatoire darmziekte (in het bijzonder De ziekte van Crohn), reumatoïde artritis en infecties. Niet-necrotiserende granulomateuze ontsteking kan ook worden gezien in combinatie met vreemd materiaal zoals hechtingen, houtsplinters en tatoeage-inkt.