Rak podstawnokomórkowy skóry

autor: Allison Osmond, MD FRCPC
8 stycznia 2024 r.

Rak podstawnokomórkowy (BCC) jest najczęstszym rodzajem raka skóry. Zaczyna się od komórki podstawowe zwykle spotykany w dolnej części naskórka, cienkiej warstwy tkanki na powierzchni skóry. Większość nowotworów występuje u osób starszych na skórze narażonej na działanie promieni słonecznych.

Ten artykuł pomoże Ci zrozumieć diagnozę i raport patologiczny dotyczący raka podstawnokomórkowego skóry.

Co powoduje raka podstawnokomórkowego skóry?

Długotrwała i nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV ze słońca jest najczęstszą przyczyną raka podstawnokomórkowego. Ponieważ komórki podstawne ulegają ciągłym podziałom, są bardziej wrażliwe na uszkodzenia DNA spowodowane długotrwałym narażeniem na promieniowanie UV ze słońca.

Czy komórki raka podstawnokomórkowego rozprzestrzenią się na inne części ciała?

Komórki nowotworowe w raku podstawnokomórkowym rzadko przerzuty (rozprzestrzenianie się) do węzły chłonne lub odległych miejsc, takich jak płuca.

Jak powstaje ta diagnoza?

Diagnoza jest zwykle stawiana po pobraniu niewielkiej próbki tkanki w procedurze zwanej a biopsja. Diagnozę można również postawić po usunięciu całego guza w procedurze zwanej an wycięcie. Jeśli diagnoza zostanie postawiona po biopsji, lekarz prawdopodobnie zaleci drugi zabieg chirurgiczny w celu usunięcia reszty guza.

Twój raport patologiczny dotyczący raka podstawnokomórkowego

Informacje zawarte w raporcie patologicznym dotyczącym raka podstawnokomórkowego odgrywają ważną rolę w opiece medycznej. Oprócz rozpoznania większość raportów będzie zawierać podtyp wraz z informacją o grubości guza, obecności lub braku nacieku okołonerwowego i naczyń limfatycznych oraz oceny marginesów. Elementy te opisano bardziej szczegółowo w poniższych sekcjach.

Rodzaje raka podstawnokomórkowego

Patolodzy dzielą raka podstawnokomórkowego na typy histologiczne na podstawie sposobu, w jaki komórki nowotworowe sklejają się ze sobą i kształtów, jakie przyjmują w miarę wzrostu guza. Typ można określić dopiero po zbadaniu guza pod mikroskopem przez patologa. Guz może składać się z jednego lub wielu typów raka podstawnokomórkowego.

Typ infiltrujący

Naciekający jest typem raka podstawnokomórkowego wysokiego ryzyka. Nazywa się go „naciekającym”, ponieważ guz składa się z małych grup komórek nowotworowych, które wrastają głęboko w część skóry zwaną skórą właściwą. Ten głęboki wzór inwazja utrudnia chirurgowi całkowite usunięcie guza. W rezultacie prawdopodobieństwo odrostu tego typu po operacji jest większe w porównaniu z typami raka podstawnokomórkowego niskiego ryzyka.

Typ mikroguzkowy

Mikroguzkowy jest typem raka podstawnokomórkowego wysokiego ryzyka. Ten typ nowotworu nazywany jest „mikroguzkowym”, ponieważ guz składa się z bardzo małych („mikro”) grup komórek nowotworowych zwanych guzkami. Guzki komórek nowotworowych zazwyczaj rozprzestrzeniają się głęboko w część skóry zwaną skórą właściwą. Ten głęboki wzór inwazja utrudnia chirurgowi całkowite usunięcie guza. W rezultacie prawdopodobieństwo odrostu typu mikroguzkowego po operacji jest większe w porównaniu z typami raka podstawnokomórkowego niskiego ryzyka.

Typ guzkowy

Guzkowy jest najczęstszym typem raka podstawnokomórkowego. Ten typ nowotworu nazywany jest „guzkowym”, ponieważ komórki nowotworowe łączą się, tworząc duże grupy zwane „guzkami” w warstwie skóry zwanej skórą właściwą. Uważa się, że jest to rak podstawnokomórkowy niskiego ryzyka.

Typ pigmentowany

Barwiony jest typem raka podstawnokomórkowego niskiego ryzyka. Ten typ nowotworu nazywany jest „pigmentowym”, ponieważ w całym guzie występuje pigment zwany melaniną. To pigment melaniny nadaje guzowi ciemny kolor.

Typ stwardniający

Stwardniający (zwany także morfoeicznym) jest typem raka podstawnokomórkowego wysokiego ryzyka. Ten typ nowotworu nazywany jest „stwardniejącym”, ponieważ guz składa się z bardzo małych grup komórek nowotworowych otoczonych gęstą tkanką łączną zwaną kolagenem, którą patolodzy określają jako „sklerotyczną”. Grupy komórek nowotworowych zazwyczaj rozprzestrzeniają się głęboko w część skóry zwaną skórą właściwą. Ten głęboki wzór inwazja utrudnia chirurgowi całkowite usunięcie guza. W rezultacie ryzyko odrośnięcia typu stwardniającego jest większe po operacji w porównaniu z rakiem podstawnokomórkowym niskiego ryzyka.

Typ powierzchowny

Powierzchowny jest stosunkowo powszechnym typem raka podstawnokomórkowego. Ten typ nowotworu nazywany jest „powierzchownym”, ponieważ większość guza znajduje się na styku naskórka i skóry właściwej, w pobliżu powierzchni skóry. Uważa się, że jest to rak podstawnokomórkowy niskiego ryzyka.

Grubość guza

Rak podstawnokomórkowy skóry rozpoczyna się w cienkiej warstwie tkanki na powierzchni skóry zwanej naskórkiem. Grubość guza jest miarą tego, jak daleko komórki nowotworowe rozprzestrzeniły się od górnej części naskórka do warstw tkanki poniżej (skóra właściwa i tkanka podskórna). Grubość guza jest podobna, ale różni się od głębokości inwazji, która jest miarą tego, jak daleko komórki nowotworowe rozprzestrzeniły się od dna naskórka do najgłębszego poziomu inwazja.

Inwazja okołonerwowa

Patolodzy używają terminu „inwazja nerwu” do opisania sytuacji, w której komórki nowotworowe przyczepiają się do nerwu lub atakują go. „Inwazja wewnątrznerwowa” to pokrewny termin, który konkretnie odnosi się do komórek nowotworowych znajdujących się wewnątrz nerwu. Nerwy, przypominające długie druty, składają się z grup komórek zwanych neuronami. Nerwy te, obecne w całym ciele, przekazują informacje, takie jak temperatura, ciśnienie i ból, między ciałem a mózgiem. Inwazja nerwu jest ważna, ponieważ umożliwia komórkom nowotworowym przemieszczanie się wzdłuż nerwu do pobliskich narządów i tkanek, zwiększając ryzyko nawrotu guza po operacji.

Inwazja naczyń limfatycznych

Inwazja naczyń limfatycznych ma miejsce, gdy komórki nowotworowe atakują naczynie krwionośne lub kanał limfatyczny. Naczynia krwionośne, cienkie rurki rozprowadzające krew po całym ciele, kontrastują z kanałami limfatycznymi, które zamiast krwi przenoszą płyn zwany limfą. Te kanały limfatyczne łączą się z małymi narządami odpornościowymi, tzw węzły chłonne, rozsiane po całym ciele. Inwazja naczyń limfatycznych jest ważna, ponieważ powoduje rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych do innych części ciała, w tym węzłów chłonnych lub płuc, poprzez naczynia krwionośne lub limfatyczne.

Marginesy

W patologii margines odnosi się do krawędzi tkanki usuniętej podczas operacji nowotworu. Status marginesu w raporcie patologicznym jest ważny, ponieważ wskazuje, czy usunięto cały guz, czy też część pozostawiono. Informacje te pomagają określić potrzebę dalszego leczenia.

Patolodzy zazwyczaj oceniają marginesy po zabiegu chirurgicznym, takim jak wycięcie or resekcja, mający na celu usunięcie całego guza. Marże nie są zwykle oceniane po: biopsja, który usuwa tylko część guza. Liczba zgłaszanych marginesów i ich rozmiar – ile normalnej tkanki znajduje się pomiędzy guzem a krawędzią cięcia – różnią się w zależności od rodzaju tkanki i lokalizacji guza.

Patolodzy badają marginesy, aby sprawdzić, czy na krawędzi cięcia tkanki znajdują się komórki nowotworowe. Dodatni margines w miejscu wykrycia komórek nowotworowych sugeruje, że część nowotworu może pozostać w organizmie. Natomiast ujemny margines, bez komórek nowotworowych na krawędziach, sugeruje, że guz został całkowicie usunięty. W niektórych raportach mierzona jest także odległość pomiędzy najbliższymi komórkami nowotworowymi a marginesem, nawet jeśli wszystkie marginesy są ujemne. Rak podstawnokomórkowy mikroguzkowy i naciekowy wiąże się z większym ryzykiem dodatniego marginesu, ponieważ nie ma wyraźnej granicy między krawędzią guza a przylegającą normalną tkanką.

Całkowicie wycięty

Całkowite wycięcie oznacza, że ​​cały guz został pomyślnie usunięty w wyniku przeprowadzonego zabiegu chirurgicznego. Patolodzy ustalają, czy guz został całkowicie wycięty, badając marginesy tkanki (więcej informacji na temat marginesów można znaleźć powyżej).

Niecałkowicie wycięte

Niecałkowicie wycięty oznacza, że ​​w wyniku przeprowadzonego zabiegu chirurgicznego usunięto tylko część guza. Patolodzy opisują guz jako niecałkowicie wycięty, gdy widoczne są komórki nowotworowe margines lub odcięty brzeg tkanki (więcej informacji na temat marginesów można znaleźć powyżej).

Niecałkowite wycięcie guza po niewielkim zabiegu, np biopsja ponieważ te zabiegi zwykle nie są wykonywane w celu usunięcia całego guza. Jednak większe procedury, takie jak wycięcia i resekcje są zwykle wykonywane w celu usunięcia całego guza. Jeśli guz zostanie niecałkowicie wycięty, lekarz może zalecić inny zabieg usunięcia reszty guza.

Dowiedz się więcej o patologii

Atlas patologii