Dysplazja

Dysplazja odnosi się do nieprawidłowego wzrostu lub rozwoju komórek w tkankach lub narządach. Jest to termin używany w patologii do opisania komórek, które pod mikroskopem wyglądają nieprawidłowo, ale nie są nowotworowe. Te nieprawidłowe komórki mogą być oznaką wczesnych zmian, które mogą prowadzić do raka, ale sama dysplazja nie jest rakiem. Wskazuje na nieuporządkowany, ale nienowotworowy wzrost komórek, w którym komórki nie zaatakowały jeszcze pobliskich tkanek ani nie rozprzestrzeniły się na inne części ciała.

Co powoduje dysplazję?

Dysplazja jest spowodowana zmianami w genach komórek, które mogą być wywołane różnymi czynnikami, w tym przewlekłe zapalenie, długotrwała stymulacja hormonalna, zakażenie wirusem np wirus brodawczaka ludzkiego (HPV)lub narażenie na szkodliwe substancje, takie jak dym tytoniowy lub światło ultrafioletowe. Te zmiany genetyczne wpływają na sposób, w jaki komórki rosną, dzielą się i organizują, prowadząc do nieprawidłowego wyglądu komórek.

Dysplazja i stopień

Patolodzy stosują różne systemy podziału dysplazji na kategorie tzw stopnie. Najpopularniejszy system wykorzystuje dwa gatunki – niska ocena i wysoka ocena. W niektórych częściach ciała dysplazja dzieli się na trzy stopnie – łagodny, umiarkowany i ciężki. Dysplazja niskiego stopnia lub łagodna oznacza, że ​​komórki są tylko nieznacznie nieprawidłowe, natomiast dysplazja wysokiego stopnia lub dysplazja umiarkowana do ciężkiej wskazuje, że komórki są bardzo nieprawidłowe i bardziej przypominają komórki nowotworowe.

Stopień dysplazji jest ważny, ponieważ pomaga lekarzom ocenić, jak poważna jest choroba i wybrać najlepszy plan leczenia. Ocena odzwierciedla stopień zmiany komórek w stosunku do ich normalnego, zdrowego stanu. Oto dlaczego ocena ma znaczenie:

1. Ryzyko rozwoju raka: Im wyższy stopień dysplazji, tym większe ryzyko, że te nieprawidłowe komórki mogą ostatecznie przekształcić się w raka. Dysplazja wysokiego stopnia lub ciężka jest bliższa rakowi na poziomie komórkowym i czasami jest uważana za stan przednowotworowy, co oznacza, że ​​istnieje większe prawdopodobieństwo przekształcenia się w raka, jeśli nie jest leczona.
2. Decyzje dotyczące leczenia: Stopień dysplazji może mieć wpływ na rodzaj leczenia zaleconego przez lekarza. Dysplazja niskiego stopnia lub łagodna może wymagać jedynie regularnego monitorowania w celu sprawdzenia, czy postępuje, podczas gdy dysplazja wysokiego stopnia lub ciężka może wymagać bardziej agresywnego leczenia, takiego jak operacja lub inne interwencje, w celu usunięcia nieprawidłowych komórek i zmniejszenia ryzyka raka.
3. Monitorowanie i kontynuacja: Znajomość stopnia dysplazji pomaga w planowaniu, jak dokładnie dana osoba powinna być monitorowana. Na przykład osoba z dysplazją niskiego stopnia lub łagodną może wymagać rzadszych badań kontrolnych w porównaniu z osobą z dysplazją wysokiego stopnia lub ciężką, która może potrzebować częstszych kontroli, aby upewnić się, że stan się nie pogorszy.

O tym artykule

Lekarze napisali ten artykuł, aby pomóc Ci przeczytać i zrozumieć raport patologiczny. Kontakt w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących tego artykułu lub raportu patologicznego. Czytać ten artykuł bardziej ogólne wprowadzenie do części typowego raportu patologicznego.

Inne przydatne zasoby

Atlas patologii