szpiczak

dr Jasona Wassermana FRCPC
9 lutego 2023 r.

Co to jest szkliwiak?

Ameloblastoma to nienowotworowy typ guza kości. Ameloblastoma jest nazywany guzem zębopochodnym, ponieważ wywodzi się z komórek normalnie zaangażowanych w rozwój zębów („odonto” oznacza „zęby”, a „geniczny” oznacza „produkujące”). Guzy te mają tendencję do powolnego wzrostu w czasie. Duże guzy mogą powodować ból, obrzęk, utratę zębów i deformację twarzy.

Gdzie zaczyna się szkliwiak?

Większość szkliwiaków zaczyna się w szczęce. Szczęka składa się z dwóch kości, żuchwy (żuchwy) i szczęki (żuchwy górnej). Kości żuchwy różnią się od innych kości w ciele, ponieważ tworzą i podtrzymują zęby. Zęby ludzkie rozwijają się w żuchwie i szczęce przed urodzeniem (w macicy), chociaż nie stają się widoczne przez miesiące, a nawet lata po urodzeniu. Każdy ząb rozwija się ze struktury zwanej zawiązkiem zęba. W zawiązku zęba znajdują się wyspecjalizowane komórki zwane ameloblastami, które wytwarzają szkliwo, twardą substancję nadającą zębom siłę. Ameloblastoma zaczyna się od ameloblastów, które pozostają w szczęce po urodzeniu.

Jakie są objawy szkliwiaka?

Małe szkliwiaki zwykle nie powodują żadnych objawów. Jednak wraz z rozwojem guza może powodować poruszanie się zębów i osłabianie otaczającej kości. Nieleczone duże guzy mogą spowodować złamanie kości.

Co powoduje ameloblastoma?

W chwili obecnej przyczyny szpiczaka pozostają nieznane.

Jak powstaje ta diagnoza?

Diagnozę można postawić po chirurgicznym usunięciu części lub całości guza i przesłaniu do patologa do badania pod mikroskopem.

Jakie są rodzaje szkliwiaka?

Patolodzy dzielą szkliwiaka na różne grupy zwane typami lub wariantami w oparciu o wygląd guza podczas badania pod mikroskopem. Rodzaje szkliwiaka obejmują grudkowy, splotowaty, desmoplastyczny i akantomatyczny. Wszystkie rodzaje szkliwiaka to guzy nienowotworowe, które po całkowitym usunięciu prawdopodobnie nie odrosną.

szkliwiak grudkowy

Najczęstszym typem szkliwaczaka zarodkowego jest szkliwiak typu pęcherzykowego. Składa się z dużych grup komórek nowotworowych, które wyglądają podobnie do ameloblastów w rozwijającym się zębie. Komórki nowotworowe na krawędzi lub na obrzeżach grup mają tendencję do układania się obok siebie we wzorze, który patolodzy opisują jako palisadowanie. The jądro celi może również znajdować się w nietypowym miejscu z dala od dna celi. Komórki te są opisane jako mające „odwrotną polaryzację”, ponieważ normalne położenie jądra lub „normalna polaryzacja” znajduje się w pobliżu dna komórki. Wreszcie komórki w centrum grupy są długie i cienkie oraz otoczone luźną tkanką łączną. Komórki te wyglądają podobnie do komórek zwanych siateczką gwiaździstą, które normalnie znajdują się w rozwijającym się zębie.

szkliwiak splotowaty

Szpikulec typu splotowatego jest drugim najczęstszym typem szkliwiaka. Komórki nowotworowe typu splotowatego wyglądają podobnie do ameloblastów w rozwijającym się zębie i są połączone ze sobą, tworząc długie łańcuchy komórek. Łańcuchy komórek zazwyczaj łączą się ze sobą we wzorze, który patolodzy opisują jako „zespolenie”.

Desmoplastyczny szkliwiak

Szkliczak typu desmoplastycznego jest rzadkim typem szkliwiaka. W porównaniu z typami pęcherzykowymi i splotowatymi komórki nowotworowe typu desmoplastycznego wyglądają mniej podobnie do ameloblastów w rozwijającym się zębie. Komórki nowotworowe często znajdują się w grupach, a komórki na skraju grupy mają kształt kwadratu lub są płaskie. Komórki guza w centrum grupy są długie i cienkie oraz otoczone luźną tkanką łączną. Komórki te wyglądają podobnie do komórek zwanych siateczką gwiaździstą, które normalnie znajdują się w rozwijającym się zębie. Grupy komórek nowotworowych są otoczone ciemnoróżową tkanką łączną. Patolodzy opisują tę tkankę łączną jako zwłóknioną lub hialinizowaną.

Akantomiakowaty szkliwiak

Acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatous acanthomatoame ameloblastoma jest rzadkim typem szkliwiaka. Komórki nowotworowe w tym typie są większe i bardziej różowe niż komórki nowotworowe w innych typach szkliwiaka i wyglądają podobnie do wyspecjalizowanych komórki płaskonabłonkowe które zwykle znajdują się w innych obszarach ciała, takich jak skóra.

Co to jest marża?

W patologii margines to krawędź tkanki, która jest przecięta podczas usuwania guza z ciała. Marginesy opisane w raporcie patologicznym są bardzo ważne, ponieważ informują o tym, czy cały guz został usunięty, czy też pozostała część guza. Stan marginesu określi, jakiego (jeśli w ogóle) dodatkowego leczenia możesz wymagać.

Większość raportów patologicznych opisuje tylko marginesy po zabiegu chirurgicznym zwanym an wycięcie or resekcja został wykonany w celu usunięcia całego guza. Z tego powodu marginesy nie są zwykle opisywane po zabiegu zwanym a biopsja wykonuje się w celu usunięcia tylko części guza. Liczba marginesów opisana w raporcie patologicznym zależy od rodzaju usuwanych tkanek i lokalizacji guza. Wielkość marginesu (ilość normalnej tkanki między guzem a krawędzią cięcia) zależy od rodzaju usuwanego guza i lokalizacji guza.

Patolodzy dokładnie badają marginesy w poszukiwaniu komórek nowotworowych na przeciętej krawędzi tkanki. Jeśli komórki nowotworowe są widoczne na odciętej krawędzi tkanki, margines zostanie opisany jako dodatni. Jeśli na przeciętej krawędzi tkanki nie widać komórek nowotworowych, margines zostanie opisany jako ujemny. Nawet jeśli wszystkie marginesy są ujemne, niektóre raporty patologiczne zapewnią również pomiar komórek nowotworowych znajdujących się najbliżej odciętej krawędzi tkanki.

Dodatni (lub bardzo bliski) margines jest ważny, ponieważ oznacza, że ​​komórki nowotworowe mogły pozostać w organizmie po chirurgicznym usunięciu guza. Z tego powodu pacjentom z dodatnim marginesem można zaproponować kolejną operację usunięcia reszty guza lub radioterapię obszaru ciała z dodatnim marginesem. Decyzja o zaoferowaniu dodatkowego leczenia i rodzaj oferowanych opcji leczenia będzie zależeć od wielu czynników, w tym rodzaju usuniętego guza i obszaru ciała objętego leczeniem. Na przykład dodatkowe leczenie może nie być konieczne w przypadku: łagodny (nienowotworowy) typ nowotworu, ale może być zdecydowanie zalecany w przypadku: złośliwy (rakowy) typ guza.