توسط برایان کلر MD PhD و John Woulfe MD PhD
نوامبر 25، 2023
آستروسیتومای جهش یافته IDH درجه 4 نوعی سرطان مغز و نخاع است. تومور از سلول هایی به نام آستروسیت ها تشکیل شده است که به طور معمول در سراسر مغز و نخاع یافت می شوند. آستروسیتومای جهش یافته IDH به طور معمول در مغز یافت می شود و اکثر بیماران زیر 55 سال سن دارند.
جهش IDH به چه معناست؟
IDH (ایزوسیترات دهیدروژناز) ژنی است که دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی که در متابولیسم سلولی (تولید انرژی) دخیل است، ارائه می دهد. "IDH-mutant" به این معنی است که سلول های تومور آستروسیتوما حاوی یک ژن IDH تغییر یافته یا "جهش یافته" هستند. در نتیجه سلول های تومور پروتئین IDH را تولید نمی کنند. انسان ها دارای سه پروتئین IDH مختلف (با شماره های 1 تا 3) هستند، اما تقریباً تمام جهش های آستروسیتوما شامل IDH1 (بیش از 90٪ از همه تومورها) یا IDH2 (کمتر از 10٪ از همه تومورها) است. آسیب شناسان با انجام آزمایشی به نام ژن IDH تغییر یافته یا جهش یافته را جستجو می کنند ایمونوهیستوشیمی. اگر هیچ تغییری با استفاده از این آزمایش یافت نشد، آزمایش دیگری مانند واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) یا توالی یابی نسل بعدی (NGS) ممکن است استفاده شود. وضعیت IDH یک تومور مهم است زیرا به تشخیص آستروسیتوم از سایر تومورهای مغز و نخاع مانند کمک می کند. گلیوبلاستوما که به طور معمول حاوی یک ژن IDH طبیعی یا "نوع وحشی" هستند. آستروسیتومای جهش یافته IDH نسبت به گلیوبلاستوماهای نوع وحشی IDH تمایل به رشد بسیار کندتری دارد و با بقای کلی طولانی‌تر همراه است.
چرا این تومور CNS درجه 4 WHO نامیده می شود؟
به همه تومورهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) بر اساس میزان ظاهر و رفتار سلول‌های تومور مانند سلول‌هایی که به طور معمول در CNS یافت می‌شوند، درجه‌بندی از 1 تا 4 داده می‌شود و سیستم درجه‌بندی مورد استفاده اکثر پاتولوژیست‌ها درجه WHO نامیده می‌شود، زیرا در جهان سازمان بهداشت آن را توسعه داده است. بر اساس این سیستم درجه بندی، همه آستروسیتوم ها بر اساس نحوه ظاهر و رفتار سلول ها در مقایسه با آستروسیت های طبیعی به 3 درجه تقسیم می شوند - درجه 2، درجه 3 و درجه 4.
برای اینکه سلول های تومور CNS درجه 4 WHO نامیده شوند، باید در مقایسه با آستروسیت هایی که به طور معمول در مغز و نخاع یافت می شوند، غیر طبیعی به نظر برسند. بیشتر تغییرات در بخشی از سلول به نام the رخ می دهد هسته و آسیب شناسان این سلول ها را به عنوان "آتیپی هسته ای" توصیف می کنند. سلول های تومور نیز ممکن است به این صورت توصیف شوند پلئومورفیک زیرا از نظر شکل و اندازه تفاوت قابل توجهی از خود نشان می دهند. سلول‌های غیرطبیعی‌تر به‌صورت نمایش داده می‌شوند آناپلازی. چهره های میتوتیک (سلول های توموری که برای ایجاد سلول های تومور جدید تقسیم می شوند) به طور معمول در سراسر تومور یافت می شوند. سایر ویژگی هایی که معمولاً برای تشخیص تومور درجه 4 مورد نیاز است عبارتند از نکروز (سلول های تومور مرده یا در حال مرگ) و تکثیر میکروواسکولار (رگ های خونی کوچک جدید). هر دوی این ویژگی ها فقط در تومورهای درجه 4 دیده می شود. آستروسیتومایی که نکروز یا تکثیر میکروواسکولار را نشان نمی‌دهد، اگر سلول‌های تومور از دست دادن یا حذف یکی از ژن‌های CDKN4A یا CDKN2B را نشان دهند، همچنان می‌توانند درجه 2 نامیده شوند.
علائم آستروسیتوم چیست؟
علائم آستروسیتوما به محل تومور بستگی دارد. با این حال، علائم رایج شامل ضعف، تغییرات بینایی، و مشکل در صحبت کردن یا درک زبان است. تشنج شایع است و برای بسیاری از بیماران، اولین علامت است.
علت آستروسیتوم چیست؟
در حال حاضر پزشکان نمی دانند که چه چیزی باعث بیشتر آستروسیتوم ها می شود. با این حال، افرادی که برخی از تومورهای ژنتیکی دارند سندرم ها مانند Li-Fraumeni یا نوروفیبروماتوز شناخته شده است که خطر ابتلا به آستروسیتوما را افزایش می دهد. بر خلاف گلیوبلاستوماتابش قبلی به سر و گردن (اغلب در دوران کودکی) با افزایش خطر ابتلا به آستروسیتوما همراه نیست.
تشخیص آستروسیتوم چگونه است؟
تشخیص آستروسیتوما پس از بررسی برخی از تومورها در زیر میکروسکوپ توسط پاتولوژیست انجام می شود. تشخیص را می توان پس از برداشتن نمونه کوچکی از تومور در روشی به نام a بیوپسی یا بعد از برداشتن کل تومور در روشی به نام an برداشتن or برداشتن.
تشخیص بافت شناسی آستروسیتوم چیست؟
تشخیص بافت شناسی ارزیابی اولیه یا نظر پاتولوژیست شما از تومور پس از بررسی لام ها در زیر میکروسکوپ است. این معاینه معمولاً شامل نگاه کردن به یک H&E اسلاید رنگ‌آمیزی (که اغلب توسط آسیب‌شناسان «لکه‌های معمول» نامیده می‌شود) اگرچه ممکن است شامل مشاهده برخی از لام‌های رنگ‌آمیزی شده با استفاده از آزمایشی به نام ایمونوهیستوشیمی. تشخیص بافت شناسی تشخیص نهایی نیست. با این حال، پزشکان شما ممکن است از تشخیص بافت شناسی برای شروع برنامه ریزی درمان شما استفاده کنند. بعداً، تشخیص بافت شناسی با نتایج سایر آزمایشات ترکیب می شود تا به "تشخیص یکپارچه" نهایی برسد.
تشخیص تلفیقی برای آستروسیتوم چیست؟
تشخیص یکپارچه ارزیابی یا نظر پاتولوژیست شما در مورد تومور پس از بررسی تومور در زیر میکروسکوپ و انجام آزمایش‌های اضافی مانند ایمونوهیستوشیمی، واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) و توالی یابی نسل بعدی (NGS). به همین دلیل، تشخیص یکپارچه اطلاعاتی در مورد ظاهر تومور و هرگونه تغییر ژنتیکی در داخل سلول های تومور ارائه می دهد. از آنجایی که تشخیص یکپارچه شامل آزمایش های پیچیده تری است، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا این نتیجه به دست آید. تشخیص یکپارچه به عنوان "تشخیص نهایی" در نظر گرفته می شود و مهم است زیرا پزشکان شما از آن برای تعیین بهترین گزینه های درمانی برای شما استفاده می کنند.
از دست دادن CDKN2A چیست و چرا برای آستروسیتوم مهم است؟
CDKN2A ژنی است که دستورالعمل هایی را برای ساخت یک پروتئین دو پروتئینی به نام «سرکوبگرهای تومور» ارائه می دهد. ژن های سرکوبگر تومور مهم هستند زیرا آنها از تقسیم سلولی (ایجاد سلول های جدید) به طور غیرقابل کنترل جلوگیری می کنند و راهی برای حذف سلول های آسیب دیده از بدن فراهم می کنند. برخی از آستروسیتوماها دارای یک تغییر ژنتیکی هستند که منجر به از بین رفتن یا حذف ژن CDKN2A و از دست دادن تولید پروتئین می شود. از دست دادن CDNK2A مهم است زیرا به سلول ها اجازه می دهد تا بسیار سریعتر از سلول های دارای ژن CDNK2A طبیعی رشد و تقسیم شوند. تمام آستروسیتوم های با از دست دادن ژن CDNK2A تومورهای درجه 4 WHO در نظر گرفته می شوند، حتی اگر سایر ویژگی های تومورهای درجه 4 (مانند نکروز و تکثیر عروقی) دیده نشود.
پاتولوژیست ها آزمایش هایی مانند ایمونوهیستوشیمیواکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، یا توالی یابی نسل بعدی (NGS) برای جستجوی تغییرات یا جهش در ژن های CDNK2A. این تغییر به عنوان "از دست دادن" توصیف می شود زیرا منجر به از دست رفتن پروتئین های طبیعی ساخته شده توسط ژن می شود. یک ژن مرتبط به نام CDKN2B نیز دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئین های سرکوبگر تومور ارائه می دهد و این ژن ممکن است در برخی از تومورها تغییر کند.
ATRX چیست و چرا برای آستروسیتوم مهم است؟
ATRX ژنی است که دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی که در رشد طبیعی سلول نقش دارد، ارائه می دهد. آسیب شناسان آزمایشی به نام انجام می دهند ایمونوهیستوشیمی برای جستجوی پروتئین ATRX در داخل سلول های تومور. هنگامی که این آزمایش انجام می شود، اکثر آستروسیتوم ها از دست دادن کامل پروتئین ATRX را در بخشی از سلول به نام هسته. گزارش شما ممکن است این نتیجه را "جهش یافته" توصیف کند. این نتیجه مهم است زیرا به تشخیص آستروسیتوما از انواع دیگر تومورهای مغز و نخاع مانند گلیوبلاستوما کمک می کند که معمولاً از دست دادن ATRX را نشان نمی دهند.
p53 چیست و چرا برای آستروسیتوم مهم است؟
p53 ژنی است که دستورالعمل هایی را برای ساخت پروتئینی به نام "سرکوب کننده تومور" ارائه می دهد. ژن های سرکوبگر تومور مهم هستند زیرا آنها از تقسیم سلولی (ایجاد سلول های جدید) به طور غیرقابل کنترل جلوگیری می کنند و راهی برای حذف سلول های آسیب دیده از بدن فراهم می کنند. آسیب شناسان آزمایشی به نام انجام می دهند ایمونوهیستوشیمی برای جستجوی پروتئین p53 در داخل سلول ها. اکثر آستروسیتوماها دارای ژن p53 تغییر یافته یا جهش یافته هستند و این منجر به پروتئین بیش از حد در سلول یا از بین رفتن کامل پروتئین می شود. آسیب شناسان پروتئین بیش از حد را به عنوان "بیش از حد بیان" و هیچ پروتئینی را "تهی" توصیف می کنند.
درباره این مقاله
این مقاله توسط پزشکان نوشته شده است تا به شما در خواندن و درک گزارش آسیب شناسی کمک کند. تماس با ما اگر در مورد این مقاله یا گزارش آسیب شناسی خود سؤالی دارید. خواندن این مقاله برای معرفی کلی تر بخش های گزارش پاتولوژی معمولی.
سایر منابع مفید
اطلس آسیب شناسی
آیا در مورد گزارش آسیب شناسی خود سوالی دارید؟
تیم کارشناسان ما اینجا هستند تا به شما کمک کنند.
از یک پاتولوژیست بپرسید
کارهای ما سخاوتمندانه توسط:
