ذات الریه

توسط Katherina Baranova MD و Matthew J. Cecchini MD PhD FRCPC
ممکن است 26، 2022

ذات الریه چیست؟

پنومونی یک عفونت ریه است که توسط میکروارگانیسم هایی مانند ویروس ها، باکتری یا قارچ. اکثر موارد ذات الریه زمانی شروع می شوند که ذرات عفونی از طریق بینی و دهان نفس می کشند و از راه های هوایی به ریه ها می روند. ذات الریه می تواند یک یا هر دو ریه را همزمان تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری می تواند تنها بخشی از ریه آسیب دیده را درگیر کرده یا کل آن را درگیر کند.

علائم پنومونی چیست؟

شایع ترین علائم ذات الریه شامل سرفه، تب، لرز، تولید مخاط و مشکل در تنفس است. سایر علائم کمتر رایج عبارتند از گیجی، درد قفسه سینه، آبی بودن لب ها و ناخن ها و از دست دادن اشتها. ذات الریه مانند سایر عفونت ها در افراد مسن و افرادی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است بدتر است.

انواع ذات الریه چیست؟

انواع مختلفی از ذات الریه وجود دارد ، اگرچه بیشتر انواع آن توسط باکتری ها ایجاد می شود ویروس ها. انواع کمتر رایج توسط قارچ ایجاد می شود. شایع ترین انواع پنومونی در بخش های زیر توضیح داده خواهد شد.

پنومونی باکتریایی

این نوع پنومونی زمانی شروع می شود که باکتری ها از بینی یا دهان وارد ریه ها و آلوئول ها می شوند. باکتریها همچنین می توانند از طریق سایر قسمتهای بدن به ریه ها از طریق خون منتقل شوند. باکتریهای موجود در آلوئولها تا زمانی که توسط سیستم ایمنی بدن شناسایی نشوند ، در فضای هوا رشد می کنند و این امر باعث حذف باکتریها از بدن می شود. برای کمک به این فرایند ، مویرگهای کوچک اطراف آلوئول ها باز می شوند تا میزان جریان خون به ریه ها افزایش یابد. این اجازه بیشتری می دهد سلولهای التهابی شامل نوتروفیل ها برای رسیدن به ریه ها آسیب شناسان این فرآیند را به این صورت توصیف می کنند التهاب حادبه خلط سبز یا زرد هنگام ایجاد سرفه در فرد مبتلا به پنومونی از میلیون ها نوتروفیل و بقایای بافت آسیب دیده و باکتری های مرده تشکیل شده است. این نشانه ای است که التهاب فعال در ریه ها در حال وقوع است.

هر چند نوتروفیل ها برای از بین بردن و حذف باکتری های ریه مورد نیاز است، همچنین می تواند به پنوموسیت های پوشاننده آلوئول آسیب برساند. ترکیبی از پنوموسیت‌های آسیب‌دیده با جریان خون اضافی می‌تواند باعث پر شدن مایع فضاهای هوا شود. این فرآیند ادم نامیده می شود. از آنجایی که این مایع از ورود هوا به آلوئول ها جلوگیری می کند، فرد مبتلا به ذات الریه ممکن است دچار مشکل در تنفس شود. هنگامی که رادیوگرافی یا سی تی اسکن انجام می شود، مناطقی از ریه که دارای عفونت و ادم هستند به عنوان "تجمیع" توصیف می شوند.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما عفونت را تحت کنترل درآورد ، سلول های ایمنی ویژه ای به نام ماکروفاژها برای پاکسازی باکتری های مرده و بافت آسیب دیده وارد عمل می شوند. در عین حال ، مایع ادم در فضاهای هوا سازماندهی شده و جامدتر می شود. این نواحی از ریه در اشعه ایکس یا سی تی اسکن خاکستری تا سفید به نظر می رسند.

پنومونی باکتریایی را می توان به لوبار و برونکوپنومونی تقسیم کرد. در ذات الریه لوباری ، باکتری ها بیشتر لوب یک ریه را درگیر کرده اند. در برونکوپنومونی ، باکتری ها از طریق فضاهای کوچک هوا پخش شده و قسمت هایی از بیش از یک لوب را در ریه درگیر می کنند. به همین دلیل ، نواحی ریه درگیر برونکوپنومونی معمولاً در مجاورت راه هوایی قرار دارند.

انواع باکتری هایی که معمولاً باعث ذات الریه می شوند عبارتند از:

• استرپتوکوک
• اورئوس
• کلبسیلا
• سودوموناس
• لژیونلا
• مایکوپلاسما

پنومونی ویروسی

این نوع ذات الریه زمانی شروع می شود ویروسی ذرات معمولاً از طریق بینی یا دهان وارد بدن می شوند. این ویروس به ریه ها می رود و در آنجا پنوموسیت ها یا سایر سلول های آلوئول ها و مجاری تنفسی را آلوده می کند.

ویروس ها از پروتئین های تخصصی موجود در سطح خود برای اتصال به پروتئین های دیگر در سطح سلول های ریه استفاده می کنند. به عنوان مثال ، SARS-CoV-2 ، ویروسی که باعث ایجاد آن می شود Covid-19 از پروتئینی در سطح خود برای اتصال به پروتئین آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین 2 (ACE2) بر روی سلولهای ریه استفاده می کند. پس از اتصال ویروس به سلول ، آن را به داخل سلول می آورند و در آنجا از دستگاه سلول برای ایجاد نسخه های جدید ویروس استفاده می کند.

پنوموسیت های آلوده به الف ویروس می تواند آسیب ببیند و بمیرد. بدن به این آسیب با جایگزینی پنوموسیت های نازک نوع 1 با پنوموسیت های ضخیم تر و قوی تر نوع 2 پاسخ می دهد. پنوموسیت‌های آسیب‌دیده همچنین سیگنال‌هایی را منتشر می‌کنند که به سلول‌های ایمنی ویژه‌ای که با ویروس مبارزه می‌کنند، می‌گویند لنفوسيت ها آمدن به ریه ها مانند پنومونی باکتریایی ، مایع فضاهای هوا را پر می کند که تنفس را برای فرد مبتلا به ذات الریه دشوار می کند.

آسیب شناسان از اصطلاح غشای هیالین برای توصیف نوارهای ضخیم بافت در سطح داخلی آلوئول ها استفاده می کنند. این غشاهای هیالین اغلب در ترکیب با پنوموسیت های نوع 2 و مایع پر کننده فضاهای هوا و دیواره های آلوئولار دیده می شوند. افراد مبتلا به ذات الریه در تنفس مشکل دارند زیرا دیواره ضخیم شده آلوئولار باعث می شود که اکسیژن بین ریه ها و خون با مشکل مواجه شود. تغییرات مربوط به ذات الریه ویروسی در اشعه ایکس یا سی تی اسکن نیز بیشتر خاکستری یا سفید به نظر می رسد زیرا هوای آلوئولها هوای کمتری نسبت به حالت عادی در این مناطق دارند.

انواع ویروس هایی که معمولاً باعث ذات الریه می شوند عبارتند از:

• سندرم حاد تنفسی شدید کروناویروس 2 (SARS-CoV-2)
• انفلوانزا
• پاراآنفلوانزا
• سرخک
• ویروس سین سیشال تنفسی
• سیتومگالوویروس
• آدنو ویروس
• ویروس هرپس سیمپلکس
• ویروس واریسلا زوستر

آسیب شناسان چگونه ذات الریه را تشخیص می دهند؟

یک آسیب شناس می تواند پس از بررسی نمونه بافتی از ریه زیر میکروسکوپ ، تشخیص پنومونی را بدهد. به روشی که تنها یک نمونه کوچک از بافت را بر می دارد a می گویند بیوپسیبه مقدار بافت ارسال شده برای معاینه میکروسکوپی بستگی به نوع بیوپسی انجام شده دارد.

انواع رایج بیوپسی شامل موارد زیر است:

• بیوپسی ترانس برونشیال: نمونه کوچکی از بافت با استفاده از پنس که از طریق دیواره برونش وارد ریه می شود برداشته می شود.
• کرایوبیوپسی: یک نمونه بافتی بزرگتر با یخ زدن یک ناحیه کوچک از ریه با یک پروب و برداشتن بافت یخ زده از بدن به دست می آید.
• اندو برونشیال بیوپسی: چندین نمونه کوچک از بافت با استفاده از پنس برای برداشتن بافت از داخل راه هوایی یا دیواره های راه هوایی برداشته می شود.
• بیوپسی گوه: قطعه بزرگتر ریه توسط جراح در اتاق عمل برداشته می شود.

بسیاری از تغییرات مرتبط با ذات الریه را می توان زمانی مشاهده کرد که بافت با ترکیب رنگ هایی به نام رنگ آمیزی شود هماتوکسیلین و ائوزین (H&E). با این حال، برای تعیین نوع ذات الریه، ممکن است پاتولوژیست شما دستور دهد لکه های خاص مانند گرم، گروکوت (GMS)و PAS لکه ها نوع دیگری از آزمون به نام ایمونوهیستوشیمی ممکن است دستور داده شود که به دنبال انواع خاصی از ویروس ها باشد. با این حال ، علت دقیق را می توان تنها پس از ارسال نمونه بافت به آزمایشگاه میکروبیولوژی که دارای ابزارهای ویژه برای شناسایی ویروس ها ، باکتری ها و قارچ ها است ، تعیین کرد.

سایر منابع مفید

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها

سازمان بهداشت جهانی

رادیوپدیا - ذات الریه